Trener | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1933 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera | |||||||||||||
Aktywność |
1956–1988 | ||||||||||||
College |
Niagara University (1955) | ||||||||||||
|
Frank Layden (ur. 5 stycznia 1932 w Nowym Jorku) – amerykański trener akademicki oraz NBA, komentator sportowy, wybierany trenerem oraz menedżerem roku NBA[1][2].
Rok po ukończeniu college'u rozpoczął swoją pracę trenerską. Został trenerem drużyny szkolnej z liceum Long Island. Kiedy obejmował stanowisko zespół legitymował się rezultatem 0–16, trzy lata później zdobył mistrzostwo hrabstwa[3]. W 1968 objął stanowisko głównego trenera na swojej byłej uczelni - Niagara University[3]. Po jego wodzą Purple Eagles dostali się dwukrotnie do turnieju NCAA.
W 1976 jego były kolega z drużyny akademickiej, Hubie Brown zaproponował mu objęcie posady asystenta w prowadzonym przez niego zespole Atlanty Hawks. W ten sposób trafił w szeregi trenerów National Basketball Association[3]. Trzy lata później został zatrudniony przez klub New Orleans Jazz na stanowisko głównego menedżera. W 1981 połączył tę funkcję ze stanowiskiem głównego trenera zespołu, zastępując na nim Toma Nissalke. Karierę trenerską zakończył w trakcie rozgrywek 1988/1989, jego miejsce zajął wtedy Jerry Sloan. Layden nadal pozostał jednak w klubowym burze. Z czasem został prezydentem Jazz. Klub z Salt Lake City opuścił definitywnie pod koniec 1999, po 20. latach pracy[4].
W 1984 zdobył aż trzy nagrody, trenera roku, menedżera roku oraz J. Walter Kennedy Citizenship Award, za działalność charytatywną[1][2][5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie trener
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie men
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie hall
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie cit